IP adres

Een IP‑adres (Internet Protocol adres) is een uniek identificatienummer dat wordt toegekend aan elk apparaat dat verbinding maakt met een netwerk dat het internetprotocol gebruikt. IP‑adressen zijn cruciaal voor de communicatie tussen apparaten op het internet, omdat ze ervoor zorgen dat gegevens naar de juiste bestemming worden gestuurd. Er zijn twee soorten IP‑adressen die tegenwoordig worden gebruikt: IPv4 en IPv6.

IPv4

IPv4 (Internet Protocol versie 4) is de vierde versie van het internetprotocol en is het meest gebruikte type IP‑adres sinds het ontstaan van het internet. IPv4 maakt gebruik van een 32‑bit adresseringssysteem, wat betekent dat elk IP‑adres bestaat uit vier cijfers, elk variërend van 0 tot 255, gescheiden door punten. Een typisch IPv4‑adres ziet er bijvoorbeeld uit als “192.168.1.1”.

Een van de grootste beperkingen van IPv4 is het beperkte aantal beschikbare adressen (ongeveer ongeveer 4,3 miljard). Naarmate meer apparaten verbinding maakten met het internet, begon de voorraad beschikbare IPv4‑adressen snel op te raken.

IPv6

IPv6 (Internet Protocol versie 6) werd ontwikkeld om de beperkingen van IPv4 te overwinnen en een duurzamere oplossing te bieden voor de groeiende vraag naar IP‑adressen. IPv6 maakt gebruik van een 128‑bit adresseringssysteem, wat resulteert in een vrijwel onuitputtelijk aantal unieke IP‑adressen. Om precies te zijn, IPv6 ondersteunt ongeveer 340 sextiljoen (3,4×10^38) unieke IP‑adressen, wat voldoende moet zijn om aan de behoefte te voldoen, zelfs als het aantal verbonden apparaten in de toekomst exponentieel blijft groeien.

Een typisch IPv6‑adres ziet er heel anders uit dan een IPv4‑adres. Het bestaat uit acht groepen van vier hexadecimale cijfers, gescheiden door dubbele punten. Een voorbeeld van een IPv6‑adres is “2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334”. Dit uitgebreide adresformaat biedt voldoende ruimte voor de toenemende hoeveelheid apparaten en netwerken die met het internet verbonden zijn.

Gerelateerde begrippen
Go to top